iz povijesne kalju e mitova i la i
trule i nacije i vekovnih te nji
prolama se poklic te kih bolesnika
iz ideolo kog groba zovu na oru je
gasne jo jedan od ratova u nizu
rane su bolne i duboke
tu sinusoidu ljudskoga prokletstva
ne elim osjetiti nikada vi e

megalomani i artisti kulta
industrijom la i i propagande
brizgaju supstrat patolo ke mr nje
u umove pomracenih

iako nisam osjetio onu
beskrajno bolnu stranu tog rata
dio je mene ipak umro u njemu
zajedno sa najboljima me u nama

mnogi ce ubrzo zaboravit sve
jedni jer vrijeme, ka u lijeci sve rane
a drugi iako ive kraj nas
ka u to i nije bio na rat
samo ce ponekad s vremena na vrijeme
ti inu gluhe balkanske noci
i gustu mrenu ljudskoga zaborava
proparati jezivi krik